2. พินัยกรรมแบบเขียนเองทั้งฉบับ
     – ต้องเขียนด้วยลายมือของตนเองทั้งฉบับ
     – จะมีพยานหรือไม่มีก็ได้
     – ต้องลงวัน เดือน ปี ในขณะที่ทำ
     – ต้องลงลายมือชื่อ จะใช้ลายพิมพ์นิ้วมือ หรือเครื่องหมายอื่นไม่ได้
     – การขูด ลบ ตก เติม หรือการแก้ไขเปลี่ยนแปลงอื่น ๆ ซึ่งพินัยกรรมนั้นย่อมไม่สมบูรณ์ เว้นแต่ผู้ทำ พินัยกรรมจะได้ทำด้วยมือตนเอง และลงลายมือชื่อกำกับไว้

3. พินัยกรรมทำเป็นเอกสารฝ่ายเมือง
   ยื่นคำร้องขอให้นายอำเภอ / ผู้อำนวยการเขต ณ อำเภอหรือเขตใดก็ได้ ดำเนินการให้
     –  ผู้ทำพินัยกรรม แจ้งข้อความที่ตนประสงค์จะให้ใส่ไว้ในพินัยกรรมของตนแก่นายอำเภอต่อหน้า พยานอีกอย่างน้อยสองคนพร้อมกัน
     – นายอำเภอจดข้อความที่ผู้ทำพินัยกรรมแจ้งให้ทราบแล้วนั้นลงไว้ และอ่านข้อความนั้น ให้ผู้ทำ พินัยกรรมและพยานฟัง
     – เมื่อผู้ทำพินัยกรรมและพยานทราบแน่ชัดว่า ข้อความที่นายอำเภอจดนั้นเป็นการถูกต้องตรงกัน กับที่ผู้ทำพินัยกรรมแจ้งไว้แล้ว ให้ผู้ทำพินัยกรรมและพยานลงลายมือชื่อ
     – ข้อความที่นายอำเภอจดไว้นั้น ให้นายอำเภอลงลายมือชื่อ และลงวัน เดือน ปี จดลงไว้ด้วยตนเอง เป็นสำคัญว่า พินัยกรรมนั้นได้ทำถูกต้องตามหลักเกณฑ์ที่ระบุไว้ข้างต้น แล้วประทับตราตำแหน่ง

4. พินัยกรรมแบบเอกสารลับ
   ยื่นคำร้องขอให้นายอำเภอ / ผู้อำนวยการเขต ณ อำเภอหรือเขตใดก็ได้
     – ต้องมีข้อความเป้นพินัยกรรม และลงลายมือชื่อผู้ทำพินัยกรรม
     – ผู้ทำพินัยกรรมต้องผนึกพินัยกรรม แล้วลงลายมือชื่อคาบรอยผนึก
     – ผู้ทำพินัยกรรมต้องนำพินัยกรรมที่ผนึกนั้นไปแสดงต่อหน้านายอำเภอ และพยานอย่างน้อย 2 คน
     – เมื่อนายอำเภอ / ผู้อำนวยการเขตจดถ้อยคำของผู้ที่ทำพินัยกรรม และวัน เดือน ปี ที่ทำพินัยกรรมมาแสดงในซองพับ ประทับตราประจำตำแหน่งแล้ว นายอำเภอ / ผู้อำนวยการเขต ผู้ทำพินัยกรรม และพยานลงลายมือชื่อบนซองนั้น